Neo-noir in Nederland! Film-noir, neo-noir en Nachtengeltjes en driehoekjes

Neo-noir in Nederland! Film-noir, neo-noir en Nachtengeltjes en driehoekjes

The third man, 1949

Neo-noir in Nederland!

Film-noir, neo-noir en Nachtengeltjes en driehoekjes

 

 Film noir

De grauwe stedelijke setting veroorzaakt gevoelens van verlatenheid en gemis. Beelden van natte, lege straten; schaduwen zijn alom. Onheil lijkt nooit ver weg. Een hard-boiled detective versterkt dit effect. Een nachtclub dient doorgaans als decor. Een zingende femme fatale aldaar vervolmaakt het plaatje van de film noir.[1]

Is film noir een stijl, stemming of genre?[2] Een afdoend antwoord op deze vraag valt niet te geven. Wel bestaat er consensus over de periode waarin deze films zijn gemaakt, namelijk tussen 1940 en 1960. Een ellenlange parade van rolprenten uit die periode laat ik nu liever achterwege. Ik beperk me tot het noemen van The Maltese falcon, Double indemnity, Gilda, The third man en The big combo.[3] Deze films behoren onbetwistbaar tot de zwarte diamanten van de film noir.

Film noir focust op donkere emoties en duistere driften. Ontgoocheling, ontworteling, wantrouwen en regelrechte waanzin maken deel uit van de wereld noir. In veel gevallen leeft de kijker mee met een antiheld die wordt meegesleurd in een kolkende stroom van gebeurtenissen. Ook valt deze figuur geregeld ten prooi aan zijn eigen begeerten, al zijn goede bedoelingen ten spijt. In de wereld noir one cannot escape his past. Een pessimistisch levensgevoel overheerst en op zijn tijd lijden de protagonisten zelfs aan pure wanhoop.[4]

Als belangrijke bronnen van de film noir worden de psychoanalyse en het Duitse expressionisme genoemd.[5] Zeker een aantal gedurende de Weimarrepubliek vervaardigde films vertonen een opmerkelijke verwantschap zoals Asphalt, Dirnentragödie en Die freudlose Gasse laten zien.[6]

 

Hitchcock en de film noir  

Spellbound, 1945

In Alfred Hitchcocks Spellbound is veel aandacht voor de psychoanalyse. Deze film begint met een veelzeggend citaat van Shakespeare. The fault is not in our stars, but in ourselves. Daarna volgt een summiere uitleg van de psychoanalyse. De buitenissige, surrealistische schilder Salvador Dali ontwierp trouwens het dromenlandschap voor deze thriller uit 1945.[7]

Hitchcock begon als kersverse regisseur in Berlijn waar hij in 1924 de film The blackguard maakte. Volgens bepaalde filmkenners is in zijn gehele oeuvre de invloed van het Duitse expressionisme terug te zien. Diens Spellbound, I confess en The wrong man gelden als klassiekers van de film noir.[8]

Ook de opkomst van tabloids in de jaren dertig van de twintigste eeuw wordt, vooral in fotografisch opzicht, van belang geacht voor het ontstaan van de film noir.[9]

Een darwinistische kijk op het leven wil ik eveneens nog noemen, ook al zag ik dit in de vakliteratuur nergens vermeld. Filmtitels als The asphalt jungle, The human jungle en The female jungle spreken echter boekdelen, wat mij betreft.[10] De mens valt samen met zijn biologie. De strijd om het bestaan staat in alles centraal. Metafysica is gereduceerd tot beschilderde leegte. God schittert door afwezigheid in de wereld noir en is vervangen door het (kwaadaardig) toeval.

De zwarte romantiek is eveneens een inspiratiebron geweest voor de film noir.[11] De femme fatale is wellicht zelfs hieruit weggelopen.[12] Barbey d’Aureville’s Het geluk in de misdaad lijkt me hiervan een fraai voorbeeld.[13]

Naar verluidt reeg deze negentiende-eeuwse excentrieke Fransman in de bedden van gravinnen, danseressen, actrices en acrobates zijn dagen aaneen. Gelukkig vond hij toch ook nog wat tijd om te schrijven. Het geluk in de misdaad heeft een superbe vrouw als voornaamste personage. Deze schoonheid rekent op meedogenloze wijze af met haar rivale in de liefde. In het begin van het verhaal valt te lezen dat zelfs een zwarte panter in een dierentuin terugdeinst voor de intense blik van deze femme fatale. Het ware roofdier triomfeerde! In kort bestek is dit de strekking van het verhaal.

Der blaue Engel is een in 1930 door Josef von Sternberg geregisseerde Duitse film naar een boek van Heinrich Mann.[14] De hoofdrol in deze film was weggelegd voor Marlene Dietrich die als nachtclubzangeres een professor in alle opzichten op de knieën krijgt. Daarna speelde Dietrich ook in Hollywood nog diverse rollen als femme fatale.

 

 

Nietzsche en de femme fatale

De in 1933 gemaakte rolprent Baby face bevat een uitermate interessante scène van een oudere man die met een jonge vrouw, vertolkt door Barbara Stanwyk, over Nietzsche begint.[15] Professoraal slaat hij de Will to power open en begint op bevlogen wijze voor te lezen. All life is exploitation. Use men! Be strong, doceert hij op merkwaardig idealistisch aandoende toon terwijl de vrouw hem leergierig aankijkt.[16] Hij dringt er bij haar op aan om het geluk te beproeven in de grote stad. En aldus vertrekt ze naar New York, waar ze de door Nietzsche beleden opvattingen volop praktizeert. Het spreekt voor zich dat de hiervoor geciteerde zinnen ook nu nog door elke aanstormende femme fatale ter harte kunnen worden genomen.

Of Der blaue Engel en Baby face voorlopers zijn van de film noir durf ik niet met zekerheid te zeggen, maar het heeft er natuurlijk wel alle schijn van. Later zou Stanwyk excelleren in Billy Wilders noir klassieker Double indemnity waarin ze de moord op haar echtgenoot beraamt.[17]

In de door Charles Vidor gemaakte film Gilda speelt Rita Hayworth een vijf sterren femme fatale die tevens als nachtclubzangeres door het leven gaat.[18] Het lot zorgt voor een gecompliceerde liefdesdriehoek, met de dood van een van Gilda’s aanbidders als gevolg.

In Personality disorder and the film noir femme fatale legt Scott Snyder uit dat de fatale vrouw in de film noir haar apotheose bereikte. Deze onweerstaanbare verschijning associeert hij met bepaalde persoonlijkheids-stoornissen (cluster B).[19] Zulks maakt dit vrouwtype natuurlijk nog fascinerender!

In Sunset boulevard kijkt het door Gloria Swanson verbeelde personage Norma Desmond uitsluitend naar films waarin ze zelf de hoofdrol had.[20] Desmonds villa wordt bovenal opgesierd door de vele foto’s van haarzelf. De term narcistische persoonlijkheidsstoornis valt dan vervolgens al vlug ter duiding.

Niemand minder dan David Lynch dweept met Sunset boulevard, een film noir uit 1950. Over deze rolprent heeft hij zich namelijk meermaals uiterst lovend uitgelaten. In zijn werk zijn ook de nodige verwijzingen naar deze zwarte parel van Billy Wilder te vinden.[21]

 

 

Blue velvet, 1986

Neo-noir              

Sommige critici zijn van mening dat de term neo-noir op teveel films wordt geplakt; het sluit dus nauwelijks uit. Toch kunnen wel een aantal kenmerken worden genoemd om enige waarde aan deze term te geven.

In neo-noir wordt minder gebruik gemaakt van de voice-over. Ook zijn de films bijna allemaal in kleur, dit in tegenstelling tot de film noir. Tevens worden er minder nachtelijke beelden getoond. De plot is doorgaans nog ingewikkelder dan die in de film noir! Inland empire (2006) van Lynch is hiervan een beroemd voorbeeld.[22]

In de tijd wordt de term neo-noir moeiteloos afgebakend. Het betreft bepaalde films na 1960. Aan een uitputtende opsomming van neo-noirs waag ik me niet. Ik beperk me in dit artikel tot de bespreking van het werk van twee spraakmakende regisseurs in dit genre.[23]

 

David Lynch en Brian de Palma

David Lynch

Lynch is een prestigieuze neo-noir regisseur. Hij begon overigens zijn artistieke loopbaan als schilder. Het abstract expressionisme noemt hij als een van zijn grootste inspiratiebronnen, in het bijzonder het werk van Mark Rothko en Francis Bacon.[24]

Bij het grote publiek brak hij in 1986 door met Blue velvet, waarin zijn toenmalige vrouw Isabella Rossellini een door een psychopaat gechanteerde nachtclubzangeres speelt. Films are like magic. They take us to new worlds, aldus Lynch.[25] Aan het einde van deze bizarre film kan de kijker een vrouwelijk personage nog it’s a strange world horen zeggen.[26]

In Mulholland drive noemt een aan geheugenverlies lijdende beauty zichzelf Rita. Dit zegt ze, desgevraagd, al kijkend naar een poster voor de film Gilda waarop de naam Rita Hayworth prijkt. Later blijkt ze een andere naam te hebben, maar dit is van geen belang verder. A love story in a city of dreams is de tagline van deze film.[27]  Het thema van illusie en werkelijkheid kwam al eerder in zijn successerie Twin Peaks aan bod, waarin de raadselachtige frase the owls are not what they seem meermaals valt te beluisteren.[28]

Dressed to kill, Femme fatale en The black dahlia zijn door Brian de Palma geregisseerde neo-noirs.[29] Het in 2002 gemaakte Femme fatale gaat over een bloedmooie vrouw die niet kan ontkomen aan haar verleden. In het begin van de film zijn beelden te zien van Double indemnity, met close-ups van Stanwyk en haar tegenspeler Fred Mac Murray.

The black dahlia ging 26 oktober 2006 in première gedurende Het Leids Film Festival.[30] In deze rolprent draait het om de waar gebeurde moord op een actrice in de jaren veertig van de twintigste eeuw. In deze uitermate gestileerde film speelt Scarlett Johansson een in een vreemde liefdesdriehoek verwikkelde vamp.[31]

Dankzij Google weet ik inmiddels dat er in Nederland geen enkele film noir is gemaakt! Er schijnt echter wel een neo-noir te zijn geproduceerd, met als titel Parfait amour. Deze door Jean van de Velde geregisseerde film verscheen in 1985.[32] Over deze rolprent viel op YouTube of Vimeo niets te vinden. Ik vermoed dat eclectische kunstminnaars naar het EYE museum moeten om deze film te kunnen zien.

 

Kim de Rooij als Lady Lilith

Nachtengeltjes en driehoekjes

Het door Frank de Rooij geregisseerde Nachtengeltjes en driehoekjes is daarentegen wel op Vimeo  te bekijken.[33] De Leidse binnenstad is deels het decor van deze neo-noir.

Voor iedereen die in is voor een fatale liefde horen we aan het begin een actrice zeggen die een markante gelijkenis vertoont met Rossetti’s Lady Lilith. Ook wordt Nachtengeltjes en driehoekjes verfraaid door een adembenemende, platinablonde vamp.

Vervreemding, wraakzucht en waanzin; het valt allemaal te zien in deze teaser van De Rooij. Ook zijn er verwijzingen naar de film noir, enigszins in de stijl van Lynchs Lost highway en Mulholland drive.[34]  

Ik hou van verhalen en filmscenario’s die niet voorspelbaar zijn. Spelen met de chronologie spreekt mij ook erg aan. David Lynch is een van  mijn favoriete regisseurs. Hij heeft mijn filmstijl enorm geïnspireerd. Zijn Lost highway uit 1997 is me altijd bijgebleven. Persoonsverwisselingen, een antiheld en een femme fatale. Dit alles tezamen maakt het tot een angstaanjagende film, aldus De Rooij.

 

Een werkelijkheid vol langgerekte schaduwen

Femme rouge, Nachtengeltjes en driehoekjes

De betekenis van de femme fatale in de film noir kon als vraag natuurlijk niet uitblijven. Ook wilde ik natuurlijk van de cineast graag horen welke actrice hij in de huidige tijd het meest geschikt acht voor deze rol.

Penelope Cruz, met dat mysterie in haar ogen, past perfect in zo’n rol.[35] Maar met Kim, Viv en Natas heb ik het ook erg getroffen. Het levensgevoel van de wereld noir vind ik in zijn geheel zeer inspirerend. De vele schaduwen in de  film noir en neo-noir symboliseren de duistere en moordzuchtige kanten van de personages, inbegrepen de femme fatale. Het zijn prachtige visuele effecten en de thematiek is meeslepend, laat de Leidse filmmaker weten.

Het grimmig realisme dat de film noir en neo-noir kenmerkt is inderdaad meeslepend. Voor mooie woorden en vrome praatjes is geen plaats in de wereld noir. 

De verknoping van droom, fantasie en werkelijkheid maakt de wereld noir ontegenzeggelijk bijzonder intrigerend. En op onverklaarbare wijze is er wel volop ruimte voor schoonheid, bijkans als een rechtvaardiging van het bestaan ondanks alle wreedheid ervan. Dit gegeven stemt vanzelfsprekend hoopvol en optimistisch, want gezien de aard der werkelijkheid ligt de bloeitijd van de neo-noir derhalve ongetwijfeld nog in het verschiet!

 

 

Vivienne Latour als femme noire

 

The big combo, 1955

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vivienne Latour als femme noire

 

Noten

[1] Nino Frank bedacht in 1946 de term film noir. Bijna tien jaar later werkten Borde en Chaumeton in hun Panorama du film noir américain dit concept verder uit. Pas in de jaren zeventig raakte de term film noir enigszins in zwang in bladen als The New York Times en The New Yorker; http://www.rememberninofrank.org/chapters/6-nino-frank-and-the-fascination-of-noir; https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Film_noir; https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Raymond_Borde;

Schopenhauer en Nietzsche zijn de meest geciteerde filosofen in boeken over de film noir: https://philosophynow.org/issues/69/The_Philosophy_of_Film_Noir.

[2] De vraag of begrippen als film noir en neo-noir de culturele werkelijkheid ordenen of juist scheppen laat ik als complexe kwestie graag in dit artikel achterwege; https://thefilmsage.com/21-the-great-american-screenplays-part-iii-film-noir-in-the-war-years-a-dissertation-on-style/; https://en.m.wikipedia.org/wiki/List_of_film_noir_titles; https://www.dga.org/Craft/DGAQ/All-Articles/1101-Spring-2011/Feature-Film-Noir.aspx; http://www.filmsite.org/filmnoir.html; http://time.com/4460487/tabloids-film-noir; http://www.rememberninofrank.org/chapters/6-nino-frank-and-the-fascination-of-noir; https://lawartscult.osgoode.yorku.ca/2011/03/the-femmes-fatales-of-film-noir/; http://geekcentricity.com/the-elements-of-neo-noir/; http://www.differencebetween.info/difference-between-noir-and-neo-noir; https://www.newyorker.com/culture/richard-brody/film-noir-elusive-genre-2.

[3] https://www.theguardian.com/film/2016/oct/28/after-the-maltese-falcon-how-film-noir-took-flight; https://en.m.wikipedia.org/wiki/The_Maltese_Falcon_(1941_film); https://en.m.wikipedia.org/wiki/Double_Indemnity_(film); https://nl.wikipedia.org/wiki/Gilda; https://noirwhale.com/2011/07/18/film-noir-the-third-man-1949/Shadows and lies are the stars in The big combo, aldus filmcriticus Ed Gonzalez; https://en.m.wikipedia.org/wiki/The_Big_Combo.

[4] http://static.digischool.nl/ckv1/film/filmnoir/filmnoir1.htm.

[5] https://25yearslatersite.com/2017/10/01/david-lynch-master-of-expressionist-surrealism-part-i/; http://hcl.harvard.edu/hfa/films/2010octdec/weimar.html; https://www.filminquiry.com/german-expressionism/; https://filmessaysandarticles.wordpress.com/2014/07/14/german-expressionism-influence-on-horror-film-noir/.

[6] http://hcl.harvard.edu/hfa/films/2010octdec/weimar.html; https://en.wikipedia.org/wiki/Asphalt_(1929_film); In Dirnentragödie en Die freudloze Gasse ligt het accent op het stadsleven en de morele ontgoocheling: https://books.google.nl/books?id=Z8ovCwPqylgC&pg=PA287&lpg=PA287&dq=Dimentragodie+film&source=bl&ots=babsSBQHk8&sig=448eveeaTqTD4mIUVn0LAEJkEt8&hl=nl&sa=X&ved=0ahUKEwiSx_n42u3XAhXEaRQKHTdYD9QQ6AEIJzAA#v=onepage&q=Dimentragodie%20film&f=false; https://de.wikipedia.org/wiki/Bruno_Rahn; https://nl.wikipedia.org/wiki/Die_freudlose_Gasse.

[7] https://nl.wikipedia.org/wiki/Spellbound_(1945); https://www.criterion.com/current/posts/224-spellbound-love-and-psychoanalysis; http://www.indiewire.com/2012/10/5-things-you-may-not-know-about-alfred-hitchcocks-spellbound-104471/; http://hcl.harvard.edu/hfa/films/2013julsep/hitchcock.htmlhttps://youtu.be/Qku4jtvtay8.

[8] https://the.hitchcock.zone/wiki/The_Blackguard_(1925); https://filmhistoryf13.wordpress.com/2013/12/08/german-expressionism-and-its-influence-on-alfred-hitchcock/; https://nl.wikipedia.org/wiki/Spellbound_(1945); https://www.criterion.com/current/posts/224-spellbound-love-and-psychoanalysis; http://www.indiewire.com/2012/10/5-things-you-may-not-know-about-alfred-hitchcocks-spellbound-104471/; https://youtu.be/Qku4jtvtay8; https://nl.wikipedia.org/wiki/I_Confesshttp://coreydufort.blogspot.nl/2006/11/ozeps-whispering-city-hitchcocks-i.htmlhttps://nl.wikipedia.org/wiki/The_Wrong_Man.

[9] http://time.com/4460487/tabloids-film-noir/.

[10] https://nl.m.wikipedia.org/wiki/The_Asphalt_Jungle; https://en.m.wikipedia.org/wiki/The_Human_Jungle_(film); https://en.m.wikipedia.org/wiki/Female_Jungle.

[11] https://en.m.wikipedia.org/wiki/Dark_romanticism

 

 

Lader Bezig met laden...
EAD logo Duurt het te lang?

Opnieuw laden Laad het document opnieuw
| Open Openen in nieuwe tab
.

 

 

[12] http://www.dbnl.org/tekst/_voo013200601_01/_voo013200601_01_0002.php.

[13] https://en.m.wikipedia.org/wiki/Jules_Barbey_d%27Aurevilly; http://rond1900.nl/?p=7893; https://medium.com/the-nu-romantics/on-the-femme-fatale-where-did-she-come-from-where-is-she-going-abbdc15bf86c; https://britlitsurvey2.wordpress.com/2014/03/20/la-belle-dame-sans-mercy-a-song-of-unrequited-love/; Barbey d’Aureville, Het geluk in de misdaad, in: Joyce & Co, Vijf verhalen uit de Franse Zwarte Romantiek (Amsterdam 1975) pagina 165-221.

[14] https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Der_blaue_Engel; https://en.m.wikipedia.org/wiki/The_Blue_Angel; http://www.telegraph.co.uk/culture/film/starsandstories/6711095/Josef-von-Sternberg-the-man-who-made-Marlene-sparkle.html; https://de.wikipedia.org/wiki/Professor_Unrat.

[15] https://en.m.wikipedia.org/wiki/Baby_Face_(film); https://backlots.net/2014/04/24/baby-face-1933-and-pre-code-hollywood-morality/; https://lawartscult.osgoode.yorku.ca/2011/03/the-femmes-fatales-of-film-noir; In Hitchcocks Rope is ook een expliciete verwijzing naar Nietzsche te vinden. Zie https://youtu.be/V6JVQ7miq8U.

[16] https://youtu.be/_NkcRllnmFo.

[17] https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Double_Indemnity; https://www.slideshare.net/mobile/clairewalker792/analysis-double-indemnity.

[18] Gilda trailer zie https://youtu.be/a4l2o1MEUyY ; https://en.m.wikipedia.org/wiki/Gilda.

[19]

 

Lader Bezig met laden...
EAD logo Duurt het te lang?

Opnieuw laden Laad het document opnieuw
| Open Openen in nieuwe tab

 

[20] https://nl.wikipedia.org/wiki/Sunset_Boulevard_(film).

[21] http://www.dazeddigital.com/artsandculture/article/17512/1/cult-vault-20-david-lynch-on-sunset-boulevard; http://www.openculture.com/2013/09/david-lynch-on-his-favorite-directors-including-fellini-wilder-tati-and-hitchcock.html.

[22] https://nl.wikipedia.org/wiki/Inland_Empire_(film); Voor een vergelijking tussen Hitchcock en Lynch zie 

 

 

Lader Bezig met laden...
EAD logo Duurt het te lang?

Opnieuw laden Laad het document opnieuw
| Open Openen in nieuwe tab

 

 

[23] http://snc-asmedia-2010-11-rfisher.blogspot.nl/2010/11/what-is-neo-noir-or-contemporary-film.html; https://en.m.wikiquote.org/wiki/Category:Neo-noir; http://www.bfi.org.uk/news-opinion/news-bfi/features/fast-track-fandom-where-begin-neo-noir; https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Neo_noir; http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/the-ten-greatest-neo-noir-films-a7340126.html; http://www.differencebetween.info/difference-between-noir-and-neo-noir.

[24] http://www.theartstory.org/artist-rothko-mark.htm; https://nl.wikipedia.org/wiki/Francis_Bacon_(schilder); https://www.theguardian.com/artanddesign/2015/apr/14/francis-bacon-and-the-masters-review; https://25yearslatersite.com/2017/10/01/david-lynch-master-of-expressionist-surrealism-part-i/.

[25]. http://www.lynchnet.com/mdrive/ewoscar.html.

[26] http://www.thecityofabsurdity.com/inttalkart.html; http://www.artane.org/the-prints-of-david-lynch/; https://www.skylife.com/en/2010-04/from-painting-to-cinema; https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Blue_Velvet_(film).

[27] http://www.lynchnet.com/mdrive/filmc2.html; https://www.vanityfair.com/hollywood/2017/02/mulholland-drive-david-lynch-masterpiece; https://www.trouw.nl/cultuur/een-blauw-doosje-vol-puzzelstukjes~a87b1ff9/; http://www.mulholland-drive.net/studies/10clues.htm; https://en.m.wikipedia.org/wiki/Mulholland_Drive_(film); https://www.popmatters.com/156103-david-lynchs-dark-doubles-2495870925.html; Mulholland drive is een lustoord voor duidingskunstenaars. Ook de twee belangrijkste actrices in deze film hebben niet geschroomd hun visie op Mulholland drive te verwoorden. Voor Naomi Watts zie: http://www.lynchnet.com/mdrive/interview.htmlDe kijk van Laura Harring (de donkerharige vamp) staat op: http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/features/mulholland-drive-laura-harring-david-lynch-interview-relrease-restoration-dvd-blu-ray-twin-peaks-a7746596.html; http://www.lynchnet.com/mdrive/ewoscar.html; http://www.lynchnet.com/nytime90.html; https://www.vice.com/en_uk/article/3b7gzv/mulholland-drive-was-the-film-that-made-me-328.

[28] https://nl.wikipedia.org/wiki/Twin_Peaks_(televisieserie).

[29] https://en.m.wikipedia.org/wiki/Dressed_to_Kill_(1980_film); https://milliepricemedia.wordpress.com/2013/11/13/neo-noir-dressed-to-kill-1980; https://nl.wikipedia.org/wiki/Femme_Fatale_(2002); https://nl.m.wikipedia.org/wiki/The_Black_Dahlia; https://www.popoptiq.com/femme-fatale-de-palmas-looniest-neo-noir-is-also-his-best/; http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/films/the-ten-greatest-neo-noir-films-a7340126.html.

[30] https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Leiden_International_Film_Festival.

[31] https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Scarlett_Johansson.

[32] https://www.filmfestival.nl/publiek/films/parfait-amour; https://nl.wikipedia.org/wiki/Jean_van_de_Velde_(filmregisseur).

[33] Nachtengeltjes en driehoekjes, regie Frank de Rooij. Zie https://vimeo.com/251221056. Met onder meer Kim de Rooij, Vivienne Latour, Natasja Batenburg en Maurice Abcarius die voor de filmmuziek tekende. Deze teaser van De Rooij laat natuurlijk slechts een tipje van de sluier zien! Zijn neo-noir zal vermoedelijk pas in de loop van 2018 verschijnen. Film naar de gelijknamige novelle van Dorian d’Oliveira. Uitgeverij Aspekt 2018.

De Rooij maakte onder meer de documentaires M’n pa en Justus. Met Justus won hij de prijs voor de beste documentaire van 2016 tijdens het DOCfeed festival in Eindhoven; http://frankderooij.eu/.

[34] https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Lost_Highway_(film); Met muziek van Rammstein, Trent Reznor (Nine Inch Nails) en David Bowie!; http://www.the13thfloor.tv/2017/04/12/explaining-what-the-hell-is-going-on-in-david-lynchs-lost-highway/; https://kurtheggers.wordpress.com/david-lynch-laura-mulvey-and-the-femme-fatale/; https://jaysanalysis.com/2014/02/17/lost-highway-1997-esoteric-analysis/; http://www.thecityofabsurdity.com/papers/mckenzie.html; http://www.thecityofabsurdity.com/losthighway/lhsynopsis.html.

[35] https://en.m.wikipedia.org/wiki/Pen%C3%A9lope_Cruz.

 

 

Natasja Batenburg als femme sportive

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kim de Rooij als platinablonde vamp

 

 

 

 

 

 

Reacties zijn gesloten.