Itsme Marks! Een laatbloeier, met het leven als lijnenspel

Itsme Marks! Een laatbloeier, met het leven als lijnenspel

Girl with red hair,  Itsme Marks, 2012

Itsme Marks!

Een laatbloeier, met het leven als lijnenspel

Itsme Marks beziet het leven als een lijnenspel.[1] Daar waar schrijvers met letters het universum van betekenis voorzien, is voor Marks de lijn zingevend en bepalend. 

Het op zeer jonge leeftijd ontdekte tekentalent van haar zoon bracht de artistieke gave van Marks zelf ook aan het licht. Op latere leeftijd ging ze daarom naar de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag waar ze haar studies in onder meer schilderen en tekenen succesvol afrondde.

In het begin van haar kunstenaarschap was Pablo Picasso een door haar verafgode schilder. Niet voor niets heeft Marks Ode aan Picasso gemaakt, een schilderijenreeks als eerbetoon aan de man.[2] Haar bewondering gold echter uitsluitend voor zijn werk.[3] 

Haar gevoelens voor de mens Picasso worden door David Bowie adequaat verwoord in zijn songtekst Pablo Picasso is an asshole. Voor Bowie heeft Marks daarentegen niets dan lof. Zowel als musicus, maar vooral ook als mens. Op haar achttiende jaar werd ze lid van diens fanclub en tot op de dag van vandaag luistert ze nog altijd graag naar zijn muziek. Haar liefde voor deze popster dreef Marks bovendien tot het maken van een aantal portretten van haar muzikale held.[4]

David Bowie, Itsme Marks, 2016

Marks heeft een voorliefde voor het schilderen van vrouwen. Niet zozeer in de stijl van Picasso; haar portretten zijn veeleer verwant aan de vrouwenfiguren zoals Kees van Dongen die vaak uitbeeldde.[5] Zo vertoont haar Vrouw met hoed een buitengewone gelijkenis met Van Dongens Vrouw met grote hoed.[6]

Van Dongen omschreef ooit schilderen als de allermooiste leugen.[7] Deze in Delfshaven geboren kunstenaar legde graag beeldschone vrouwen voor de eeuwigheid vast.[8] Ook de vrouwen van Marks zijn uitermate attractief, doorgaans met een erg levenslustige en artistieke uitstraling.

Ik ben geen isme, ik ben Kees van Dongen, was een reactie van hem toen gevraagd werd naar de kunststroming waartoe hij gerekend moest worden.[9] Het antwoord van Itsme Marks op deze vraag laat aan duidelijkheid eveneens niets te wensen over; ik ben een stijlloos mens! 

Marks speelt met stijlen. Een blijk hiervan is bijvoorbeeld White dress.[10] De term postmodernisme valt in zulke gevallen snel. Kijk maar, daar hebben we het al!

 

Marksisme

Vrouw met hoed, Itsme Marks, 2013

De landschappen van Marks zijn abstract en kleurrijk.[11] De sfeer die van deze schilderijen afspat is raadselachtig, op het geheimzinnige af. De Leidse kunstenares lijkt bijkans de kijker uit te nodigen het landschap zelf in te vullen.

Zoals Bowie op onnavolgbare wijze kunst en leven wist te verweven, zo heeft Marks de gave om het abstracte en figuratieve te verbinden. Ook hier speelt de schilderes met genres, kleuren en stromingen. Dit zouden we Marksisme kunnen noemen. Een term die nogal tot mijn verbeelding spreekt. Ik speel nu ook, doch in tegenstelling tot Marks slechts met woorden.

In de eeuwigheid ziet ze weinig heil. Althans, die ligt buiten haar horizon. Haar kunst zijn de lijnen en de kleuren van het moment. Marks is een schilder van het hier en nu.

Schilderen is voor Marks ook een uitstekende bezwering van haar eigen demonen. Kunst als tegengif! Waarom menigeen de werkelijkheid onverdoofd nauwelijks kan verdragen, wordt als vraag in de langverwachte novelle Nachtengeltjes en driehoekjes uiterst speels gethematiseerd.[12]                 

De werkelijkheid komt Marks ontegenzeggelijk wel goed van pas! Het heeft tot een bijzonder kleurrijk lijnenspel geleid. Ook het leven zelve is dus deels de kraamkamer van haar kunst.

 

 

Vrouwenportret, Itsme Marks, 2004
White dress, Itsme Marks, 2013

 

 

 

Blue zone, Itsme Marks, 2007

 

 

 

 

 

Noten

[1] Marks eerste tentoonstelling was in 1995. Nadien waren er exposities van haar werk in het hele land.

Zie verder: http://galeriebeeldschoon.nl/de%20kunstenaars/marks/index.html en http://kunstvanmarks.exto.nl/.

[2] http://kunstvanmarks.exto.nl/kunstwerken/117867_ode+aan+Picasso.html#.WKMSDzvhCM8.

[3] Voor een levensbeschrijving van Picasso zie: A. Stassinopoulos Huffington, Picasso, vernieuwer en vernietiger (Amsterdam 1993) en https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Pablo_Picasso.

[4] Zie David Bowie.

[5] http://www.kunstbus.nl/kunst/kees+van+dongen.html, 

http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/article/detail/1794452/2010/09/16/Ik-ben-geen-isme-ik-ben-Kees-van-Dongen.dhtml en https://en.m.wikipedia.org/wiki/Kees_van_Dongen.

[6] https://en.m.wikipedia.org/wiki/Kees_van_Dongen; zie Vrouw met hoed (Vrouwenportret 5).

[7] https://en.m.wikipedia.org/wiki/Kees_van_Dongen.

[8] Van Dongen was bevriend met Picasso en maakte een portret van een van Picasso’s vriendinnen, Fernande Olivier geheten! Zie:http://www.kunstbus.nl/kunst/kees+van+dongen.html.

[9] http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/article/detail/1794452/2010/09/16/Ik-ben-geen-isme-ik-ben-Kees-van-Dongen.dhtml.

[10] Zie White dress.

[11] Zie Blue zone.

[12] Dorian d’Oliveira, Nachtengeltjes en driehoekjes (Uitgeverij Aspekt 2018), met illustraties van Itsme Marks.

 

Reacties zijn gesloten.